Bazen büyük sıkıntılar doğurur kişinin ya da oluşumun görünen yüzü. Görünen yüzlere bakmayı tercih edenlerin düşüncelerini değiştirmek de zorluk mertebesinde yarışır çokca. Hani bir o yandan bir bu yandan bakanı bile bir yere kadar kabul edebilirken, hepten duydukları yönünde kati kararlar alan insanların bıraktığı sancıları da bir o kadar can acıtıcıdır.
Bize bizim doğrularımızın yansımasını kendimiz verirken, bizim yüzümüze dahi bakmaya tenezzül etmeyen kimlikler ayna görüntüsünü tercih ederler. Bize tutulan aynaların da gücünü tutan ellerden aldığı düşünülünce bu içinden çıkılamayası bir hal, bir mikroskop incelemesi gerektiren durum oluşturur. Mikroskop incelemesine girişecek zekayı bulabilen insan zaten bu yola başvurmazdı da akla gelince hepten vurgun olur.
Görüntünün yanılsamayı beraberinde getirmeye meyilli olduğu da düşünülürse, atla şu pencereden o zaman nereye kim düşecekse?
Hatırlattın...
YanıtlaSil"simdi diyorum ki, aynayi eline vereyim, ancak aynanin yuzunde bir kusur gorursen onu aynadan bilme" Sems-i Tebrizi
bu da başka bir bakış açısı tabi.
YanıtlaSilaynayı kendin tutarken farklı, başkası tutarken farklı bir yansıma koyarsın ortaya. ortaya çıkan yansımanın konuştuğu dile göre de kusuru kendine ya da aynaya yüklersin çokca. benimkisi aynayı tutan elden ilham alınca pek bi ürkütücüydü bu yazı da onun neticesi, silsilesi..
Şems-i Tebrizi için:
http://tr.wikipedia.org/wiki/%C5%9Eems-i_Tebrizi
Görünmeyen yüzlerimiz var, kimi zaman kimilerine göstermek istemediğimiz suretlerimiz...
YanıtlaSilBunu bilerek hareket etmeli kişi kararını vermeden önce.
"Ben bilirim"ler iyidir, güzeldir de yanlışa götürür.
ben bilirimler iticidir, bunu bilir bunu söylerim.
YanıtlaSil