Hiç uyumamak ya da seneler sonra bir gün bugün "gerçekten" tüm gün uyumuş olmak...
Gözlerini açmadan..
Nefes almadan uyumak..
Aslında her gece uyutulurken o gün gerçekten kendi isteğimle uyumuş olmak.
Doğduğum gün ölmeyi çok isterdim. Bu olmayacak bir şeyse de öldükten sonra öldüğüm değil doğduğum günün hatırlanmasını... Hep kutlandığı gibi kutlanmasını..
İyi ki doğdun, iyi ki yaşadın denmesini...
Kendime doğacağım o gün başkalarına öleceğim.
Her 7 Eylül bunu yapacağım. Tıpkı yaşadığım her senede 1er 2şer olduğu gibi...
Nice yaşın temelini atarken, bu gece kimlerin temelinin sağlam atılamamış olduğuna dikkat kesildim yine...
Hep böyle mi olması gerekliydi kendimle mi çeliştim yoksa ben, niye?...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder