Küçük oyuncu maskeleri reddettiği bi rolle 'daha' karşımızda...
Bu kez iyi şeyler duymaya ihtiyacı varmış. Ertelenmiş zamanların bir an evvel onunla olmasına, bazı kimselerin kendindeki saçmalıkları daha fazla su yüzüne çıkarmamasına ihtiyacı varmış. Hiç bitmeyeceğini bildiği şeyler de olsalar, kısa bir müddet 'durmalarına' ihtiyacı varmış.
Yapılanların doğru olduğunu zanneden bünyelere, onun doğrusunun bu olmadığının on yüz milyon kez anlattığını doğrulama ihtiyacı varmış. Hani on yüz milyona bi bir daha eklemek için en azından 'durmalarını' istiyormuş.
Kendilerince gördükleri küçük oyuncunun, bizim küçük oyuncuyu zerre kadar ilgilendirmediğini bir kez daha gösterecek gücü toplamaya ihtiyacı varmış. bu gücü toplamak için 'dur çizgisi'ni geçmemeleri gerekliymiş.
Bu küçük oyuncu büyük karenin içerisine daha fazla dahil olmaya çalıştıkça görüdklerinden kaçmaması gerekliymiş. O sebepleymiş ki, büyük kare daha büyük kare olmaya meyil edeceği şu sıra önce durmalıymış.
Hayatı kurumuş çeşmeden akacak suyu bekleyerek geçirmeden, tazyikli akan suyun altında yüzünü musluğa doğru çevirmyi istiyor bizim küçük oyuncu ya, belki sadece birkaç dakika kesilmesine ihtiyacı varmış şu sıra. Ama yalnızca birkaç dakika akmayacak suya karşılık metreküplerce suyu tekrar üzerine akıtmaya razı olacağını da yineliyor nihayetinde. İsteğini geri çevirmemek gerek bence...
Benim doğrum, senin doğrun, onun doğrusu diye bakmıyor çoğu kimse, bakamıyor, belki de bakmak istemiyor. Bakıp da ne olacak sanki? senin benim gibi başkalarını da düşünen, düşündükçe düşünesi gelen insanlar olacaklar.
YanıtlaSilEmin ol, onların beyinleri şu an bizden daha rahat. Yaptıklarının doğru olduğunu düşünüyorlar, bizim de doğrularımız olduğunu akıllarına getirmeden.
En azından sen bu yazıyı yazarak kendini, doğrularını, çevreni sorguladın bir kez daha. Önemsediğini, duyarlı olduğunu hissettirdin bir kez daha.
Biz de böyleyiz, böyleleriyla daha sık karşılaşmak dileğiyle...