"O birkaç basit ses kulaklarımdan soğuk ve sakin bir belirginlikle girdi ve erimiş sıcak kurşun gibi tıslayarak beynime aktı. Yıllar - yıllar geçebilir, ama o dönemin anısı, asla yitmeyecek! Çiçeklerden ve asmadan habersiz değilim - ama baldıran ve servi beni gece gündüz gölgeler içinde yaşatıyordu. Ve ne zamanın, ne de mekanın farkındaydım. Kaderimin yıldızları gökyüzünden silindi ve bu yüzden yeryüzü karanlığa gömüldü ve figürleri titreşen gölgeler gibi yanımdan geçti gitti ve onların arasından ben bir tekini gördüm - Morella'yı. Gökkubbenin rüzgarları kulağıma tek bir ses fısıldıyordu ve denizin üstündeki dalgacıklar ilelebet mırıldanıyordu - Morella. Fakat o öldü; ve onu kendi ellerimle mezara götürdüm; ve ikinci Morella'yı gömdüğüm mahzende birincisinden hiçbir iz göremeyince uzun ve acı bir kahkaha attım."
1835 yılında yazılmış Edgar Allan Poe'nın Morella öyküsünün son paragrafı (55. sayfada) gözüm kapalı seçtiğim Poe'nun Bütün Öyküler kitabından.. Bu kitap kitaplığımın en kalın ikinci kitabı, gözümü bile kapatsam elimin altında olması gayet normal yani.. İlki de Dünya Sinema Tarihi'dir o en köşede diye ortalayım demiştim güya:)
Mimimi
Prefrontal - Lobotomi'nin beklediği mızmızlığı etmeden yazdım. Birilerinin bir şey beklediğini bilince yapmama huyum baskın şu sıra nedense...:)
Ben de mimliyorum öyleyse, mim sahibi bloglar eğer bloglarının formatını değiştirmek istemezlerse bu yazımın altına yorum olarak bırakabilirler mimlerini, ama merak da etmiyorum değil lütfen yapın... Mim kuralları için tıklayın.
selamlar, sevgiler girişli mim haberi vermek istedim :)
YanıtlaSilmimlenişiniz var tarafımdan :)
: ))) bu ne şans böyle..mimler yağıyor dört bir taraftan..teşekkür ederim, çok naziksin..paragraf güzeldi..
YanıtlaSilŞans evet :)
YanıtlaSil