Birileri konuşur, yazar, çizer, düşünür. Birileri de söver, sayar, sever, siler; yazanı, düşüneni, çizeni, konuşanı sinsice. Hain planlarına ortak olanları sever insanlar çokca, olmayanları da çöpe atar bolca.Hani düşüneceye saygı deriz, özgürlük deriz sesimiz yettiğince farklı platformlarda. Ama kendimiz gibi düşünmeyeni bir şeylerin önderliğinde atarız çöpe şuursuzca.(1) İşte böyle bir haldir ki,Tospağaya bu satırları yazdırmakta. İşte böyle bir hal ki, içine düşüldüğünde korkutmakta.
Öncesinde ahkam kesmek pek bi garip, pek bi kolay sanki. Ama birebir içinde olunca olayların 'ben gibi' sandığım tüm bu insanların, varoldukça kaybolmayacak saygınlığın; ama asla gösterilemeyecek saygının peşine düştüm ben bu sıra. Kaybettim neticede. Hani birileri varken, ben olmamam gerekliliği ilamı verildi dün gece.
Bir silinecek korkusu olmadan düşünceleri söyleyebilmek gerekli. Düşünmeli insan özgürce. Korkmamalı ondan bundan hani 'silecek' diye.
Hadi bir yere kadar 'kabul edememeyi' anlıyorum. Peki ya silmek neyin nesi?! İşte ben bu alemin yaşayışımıza kattığı 'insan silmek' eylemini, bir silgiden ilham alarak gerçekleştirdiklerine i-na-na-mı-yo-rum!?
(1)(ideolojiler bağnazlık çerçevesinde gelince ilk akla gelen şuursuzca sözcüğüdür.)
Her insan demeyeyim ama çoğu insan kendi istediğini ya da kendi düşündüğünü kabul ettirmek ister çoğu defa,baktı olmuyor zıtlaşma gider de gider artık yol nerede bitecekse oraya kadar..Salla gitsin koyver gitsin
YanıtlaSilAçıkça görüyoruz ki her kesimde bağnazlar ya da fanatikler var.
YanıtlaSilBunu görmek güzel :)
Öyle.
@Aylin'cim, haklısın salla gitsin mantığı güzel, ama işte sallamadan önce çıkrılan dersler bi köşede bu yazıda o köşenin hemen dibinde :))
YanıtlaSil@Jester'ım: Haklısın, haklıymışsın...