20091217

Acıyı çağırıyorum


Gel ve tüm damarlarımla seni hissetmemi sağla
Gel ve bana hükmet diyorum
Ben düşüncelerimin bu kadar(!) sahibiyken,
Sen gel ve sen beni tüket istiyorum

“Bu yeni başlayan ağrının ilk dakikaları mı daha acı son dakikaları mı?”
Diye sormuştum sana
Seni çağırmış
ve artık bu bedene hükmümü geçiremediğimi söylemiştim..

Düşüncelerim beni bir kepenk gibi sarıyor
Hedef on iki tahtası bir girdap bu benin içinde
En acılı yerime vuruyorlar
En hassas…

Olmak istemediğim insan oluyorum
Olmama doyamadıkları insan
Bana doyamıyorlar
Doyamayacaklar!

Ben ki tüm bu kepenklerin içinde seni çağırmadan ayrılmayacak olanım
Senle doğmak
Senle sürünmek
Senle ölmek isteyebilirim
O kadar acısın çünkü!

O kadar canımı yakıyorsun
ve beni kendine o kadar çekiyorsun
İnsan mutlu olduklarıyla hiçbir zaman hep mutlu olamadı
Hep de olmayacak!
Bu böyle…
Bunu aramıyorum, hayır
-Yine(!)
Hayır söyletmem!
Seninleyim ve sen o kadar büyüksün ki içimde
Seni istiyorum

İyi bir şey düşünmek
İyi bir şey yaşamayı hissetmek
Acının bu kadar büyüğünü bana “sürekli” gösteren sen,
Sen ki var olduğun müddetçe yaşamak ne mümkün
Sen olduğun müddetçe kendime inanmak ne mümkün

Sen yönetiyorsun beni
Düşüncelerimi
En ama en kötüsü de bedenimi

Sığdıramıyorum içime seni
Kusuyorum çoğu kez
Hatta “hep” kez!
İçim parçalanıyor sanki
Sana doğru yükseliyorum sonra
Acı müthiş!
Ağrılarım canımı yakıyor
Beni ağrıya sürükleyen her şey canımı yakıyor
İnanamıyorum sonra “her şeye”
İnanmak istemiyorum bundan böyle
Uzaklaşmak istiyorum ve sana yakın durmak
Sadece seni istemek

Ölümle de başa çıkabilmemin tek yolu onun hükmü altına girdiğim de sorgulamamaktı
Ona tapmak!
Tüm insanlığı nasıl ele geçirdiğine hayran kalmak!
Herkesin ondan korktuğunu bilmekle oluyordu her şey
Herkes ölüme karşı bir başka ürkekti
Hala da öyle..
Ölümü çağıramam şimdi
Ölüm hep bir karanlık gözümde
Daha o kadar büyümedim ki!

Acıysa aydınlanma olsa gerek?
Acı, bırak, ben ölüm istemiyorum
Ben seni istiyorum
Sen gel ve sen tüket istiyorum
Başka kimselere bırakma beni
Sen tüket, sen öldür dilediğin gibi
Başkası avuçlarıma sığar
Onları ezmekse bana sığmıyor!
Lanet ben…
Senin avuçlarında taht kurmak istiyorum
Sen ez, sen var et, sen öldür beni diyorum…
Başkalarını istemeyecek kadar beni arzula sonra!

Noktala insanlığı bir benin içinde!
Büyüksün, çok büyük...
Kabul ediyorum...
Seni istiyorum...




3 yorum:

  1. Güzel yazı.
    Kendinle benlik sohbeti, hoş bir yazı zevkle okudum. :-))

    YanıtlaSil
  2. ben de istiyorum onu ama olmuyor. peki ya şimdi?

    YanıtlaSil
  3. "peki ya şimdi sorusu" ne kadar zor geldi... sadece bunu söyleyebilirim sanırım..

    YanıtlaSil