20080814

Mantığın Gözüne Parmak Sokmaca


İleri...

Daha İleri...


Yürüyor, bazen sola dönüyor bazen sağa. Kafası yukarıda dik. Bakıyor, izliyor dikkatlice. Tüm bunların yanında en çok dikkatini çeken gülüyor olması. Öyle bir gülümsüyorki sanki ayak parmaklarından başlıyor enerji ve yayılıyor vücuduna.


Bir ileri ki...

Daha ileri...


Gülümsüyor ani bir şok yayılıyor vücuduna. Yine ayak parmaklarından başlıyor ama yukarıya ulaşmadan geçiyor. Çok da önemsemiyor. Yolun getirisidir elbet diyor. Her yol az biraz çetrefil olur ne de olsa, biliyor. Gülmsemesinin geri gelmiş olmasına seviniyor. Böyle iyi, böyle güzel. Keşke hep böyle olsa diyor. Ama bunu istemenin saçmalık olduğunun farkında.


İleri...

Daha da ileri...


Yürüyor, gülümsüyor. Yanından birileri geçiyor ama bakmıyor. Fark etmek istemiyor. Yola odaklanmış devam etmekte. Yolun sonunu da merak ediyor azıcık ama; bu ona yoldayken merakla yüzüne yayılan gülümsemeden daha az mutluluk verici geliyor. Sonra aniden yolun sonunu yanıbaşında buluyor. Tırmalıyor kendini, mutsuz çünkü, vuruyor kafasına, istemiyor görmeyi, kapatıyor gözlerini bir süre.


Sonra yürüyor...

Daha da yürüyor...


Aralıyor gözlerini. Yol yine mutluluk verici, gözleri ayak parmaklarıyla uyumlu yine sanki. Böyle iyi diyor, böyle güzel. keşke hep böyle olsa diyor ve susuyor. Aynı şeyi kendine tekrarladığı için kızıyor.

Sonra yine ani şok etkisi yine aynı yerden ayaklarından hedef alıyor.

Nasıl olsa tüm vücudumu esir almayacak diyor. Alışkanlıkmış gibi o şoktan etkilenmeden yürümeye çalışıyor. Ama o engel olmaya çalışmadıkça şok yayılıyor. Takati kalmayacasına sarıyor vücudunu. Sonra direnmenin zamanı diyor. Ve tüm gücüyle o şoku atlatıyor. Çünkü o yolda gülümseyerek yürümeyi daha çok seviyor. Bunu arzuluyor. Çok isteyerek yola baktığında oluyor, neyseki oluyor. Tadını çıkarıyor bu halin. Sanki gülümseme olmayan organlarına da yayılmakta. Hatta iki kanadı varmışcasına mutlu o şimdi.

Bu iyi, bu güzel.
Çokca yeter, uzunca gider.
Keşke hiç bitmese der ama kendini tekrar etmek istemez. Susar ve gülümser.


İleri...

Daha ileri...


Yolun keyfini çıkara çıkara yürüyorken karşısına ve evet yolun tam ortasına bir ağaç düşer. Üstelik düştüğü yere yavaşca köklerini de salmaktadır. Bizimkisi zıplar, parçalar, durdurmaya ve aşmaya çalışır. Olmaz! Ağlar,dövünür, yolun o ağaca yardım edip kendisine yolu açmıyor oluşunu gördükçe kızar.


Hani kanatları da vardır belki uçar sıyrılır derken, dener ama mutlu olmadığı için kanatlar fonksiyonunu yitirmiştir. Bir müddet ağacın dibinde dinlenir, bekler belki geçer diye o köklerin dönem dönem kendini sarmalamaya çalışan ani şoklar olduğunu keşfeder ağacın dibindeyken. O dipteyken o şokları yeniden yaşar. daha bir acı verenini. Çünkü artık şok yaşarken yolu görüp devam edememe hali daha bir etkendir. Yolu göremeyince direnemez şoklara. Kendine şaşırır ben bu şoklara nasıl direnmiştim ki diye. Güç bulamaz, cesaret bulamaz. Bunalır, sıkılır, ağlar, üzülür. Bunlar kötüdür.


Kendini bir hamleyle gökyüzünde bulur. Yola doğru bakar, aşağıya. Kafasında bir ağırlık hisseder. Kafası hariç hiçbir yeri çalışası durumda değildir. Kalbinin bile attığından, duygularının var olduğundan, hiçbirinden emin değildir. Sanki beynine vurgu yapmak isteyen bir şeylerinin esiri olmuştur. İşte o vakit anlamıştır. Mantığının gözüne parmak sokulmuştur. Çalışması emredilircesine hızlı bir gidişattır bu. Hemen toparlar, gökyüzünden aşağıya bakar ve o yolun dışında bir yere konar. Kanat falan değildir ya onu konduran oraya, hani mantıktır, beyindir. Sen beni çağır diye ben gelmedim diyendir.
yazıdaki resim ben tarafından yapılalı çok olmuştur.

3 yorum:

  1. $$_______________________________$$$$$
    __$$$$$$$$*_____________________,,$$$$$$$$*
    ___$$$$$$$$$$,,_______________,,$$$$$$$$$$*
    ____$$$$$$$$$$$$___ ._____.___$$$$$$$$$$$$
    ____$$$$$$$$$$$$$,_'.____.'_,,$$$$$$$$$$$$$
    ____$$$$$$$$$$$$$$,, '.__,'_$$$$$$$$$$$$$$$
    ____$$$$$$$$$$$$$$$$.@:.$$$$$$$$$$$$$$$$
    ______***$$$$$$$$$$$@@$$$$$$$$$$$****
    __________,,,__*$$$$$$@.$$$$$$,,,,,,
    _____,,$$$$$$$$$$$$$* @ *$$$$$$$$$$$$,,,
    ____*$$$$$$$$$$$$$*_@@_*$$$$$$$$$$$$$
    ___,,*$$$$$$$$$$$$$__.@.__*$$$$$$$$$$$$$,,
    _,,*___*$$$$$$$$$$$___*___*$$$$$$$$$$*__ *',,
    *____,,*$$$$$$$$$$_________$$$$$$$$$$*,,____*
    ______,;$*$,$$**'____________**'$$***,,
    ____,;'*___'_.*__________________*___ '*,,
    ,,,,.;*____________---____________ _ ____ '**,,,,
    *.°
    º
    ...°
    ....O
    .......°o O ° O
    .................°
    .............. °
    ............. O
    .............o....o°o
    .................O....°
    ............o°°O.....o
    ...........O..........O
    ............° o o o O

    *

    http://luchorosarigasino.blogspot.com


    .

    YanıtlaSil
  2. Yolun, ağacın yukarsından aşağıya bakınca görülenleri keşke tüm açıklığıyla yansıtsaydın; hikayenin yol VE sen olduğunu unutmasaydın.

    Unutma, senin yola baktığın kadar yol da sana bakıyordu.

    YanıtlaSil