Adam Phillips'ten daha evvel farklı kitaplar okumama rağmen bu kitabındaki dili çok yabancıladım. Çeviriden kaynaklı bir problem miydi bilmiyorum ama çok fazla günlük dil kullanılmıştı. Korku başlığı Nasreddin Hoca fıkrası ile açılınca, acaba baskı hatasıyla farklı kitabın sayfaları mı karıştı diye düşünmedim değil. Sonraları dile alışınca okuma seyri keyiflendi.
Freud ve sonrası psikanalizi cinsiyet, semptomlar, korkular, rüyalar, zihinler vb konularda sınıflayarak yazdığı bir metindi. Çeşitli kuramcıların psikanalitik görüşlerine de yer veren kitap bir tür karşılaştırma imkanı veriyordu. Psikanalizin kimsenin yapamayacağını savunan o tam anlamıyla anlamak değil; anlamaya çalışmak şiarıyla hareket ederek; tanımların sınırlayıcı olduğuna, dinamik bir kafa yormanın herkese iyi geleceğine değinen ve bunu türlü kuramcının farklı görüşleri rehberliğinde aktarmaya çalışan bir kitaptı.
Bir küçük de alıntı yapıp bu bahsi kapatalım
"Kendi başlarına ne denli acı veya zevkli olurlarsa olsunlar, semptomlar aynı zamanda daima kişinin dehşete ya da esrikliğe karşı geliştirdiği bir kendini tedavi, bir nevi lokal anestezi olduğunu fark etmek, psikanalizin kendisinin ne tür bir semptom olduğunu merak etmemize yol açabilir. Psikanalizin amacı da insanları çatışkılarından kurtarmak değil bu çatışkıları şevkle yaşamalarının yolunu bulmaktır."
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder