Doğu Batı Dergisi'nden okuduğum ilk ve tek sayıdır -ki başlığıdır okuma sebebim. Tanımadığım pek çok psikanlzicinin ismini duydum bu sayıda. (Melanie Klein, Julia Kristeva, Winnicott...) Bu isimlerin eserlerinin çevirilerini yapan akademisyenlerden (çoğu akademisyen bu da dergiye çok resmi bir hava kazandırıyor, Cogito'yu öyle görmüyordum) yazılar, makaleler vardı. Oldukça farklı açılardan (yazarlar üzerinden, sinemadan, tyatrodan, narsizm ve rüyalar açısından) psikanliz yorumları toplaması denilebilir. Dergiyi okuyunca Freud'un Düş Yorumları kitabını mutlaka okumam grektiğini ve Freud'dan Lacan'a Psikanaliz kitabıyla giriş yapıp, Lacan okuması yapmanın artık zamanının geldiğini hissettim. Bu sayıda daha Freudyen bir yaklaşım benimsenmiş olup, Lacan'cı tutumun yalanlandığı açıklıkla görülebiliyor. Bu durumu sorgulayarak yaklaşıyor ve bilmek için okumalar yapmam gerekiyor diyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder