Acımasız bir katilin işlediği suçun açığa çıkarılmasına kadar geçen sürede "herkesin" ya da "hiç kimsenin" suçlu olmadığının gidip gelmelerinin akıcı bir dille anlatan yazar, Raskalnikov'un portresini etrafındaki insanlar üzerinden çizmeyi başarmıştır. Bu portre bazen ölü olan kadına yapılan atıflarla renklenmiş görülebilir. Bu renkler onu bazen daha suçlu kılmış bazen de bir melek ilan etmiştir.
İnsan psikolojisinin suç ve ceza ekseninde incelendiği bu romanda "ceza" olgusunun kişinin kendisi veya etrafındaki insanlar tarafından anlamlandırılması arasındaki fark sıkça gözlemlenmiş ve romanda farklı bir tat oluşturmuş.
"İyi suçlu" "Kötü bir suç" işlenmiş olup romanda suçun kötü olmasının üzerinde durulduğu kadar iyi suçlunun da iyi olmaya devam ediyor olması bir ironi oluşturmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder