Her gün aynı yerde Godot'un gelmesini bekleyen iki kişi ve karşılaştıkları herkesi Godot sanan, bir müddet sonra birbirlerini dahi tanımayacak veya dün ne yaptıklarını dahi unutacak kadar Godot'u beklemeye odaklanacaklardır...Monotonluk, bir müddet sonra insanın varoluş amacını hatta varoluş şekillerini, yeri/zamanı/kişileri unutturacak denli kapsayıcıdır. Monotonluğun adı bu kitapta Godot'yu beklemektir. Godot kimdir? Neyin nesidir? bir önemi yoktur. Onu beklemek eylemi ondan öteye geçmiştir artık. Bu tıpkı sürekli yaptığımız şeylerdeki kişileri yok etmek gibi. Sadece eylem kalır geriye...Varoluş anlamını yitirir. Eylemler hiçliği getirir...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder